کسب رتبه یازدهم در ثبت آثار تاریخی، در بین 161 کشور جهان

ایران 21 اثر ثبت شده جهانی دارد که پنج اثر آن از جمله میمند، شهر سوخته، شوش، بیابان لوت و قنات در دولت یازدهم ثبت جهانی شده اند.

به گزارش قاصدک24؛ ایران دارای یکی از قدیمی ترین تمدن های جهان است و دستاوردهای مهمی به آن عرضه کرده است. به گونه ای که بسیاری از عناصر فرهنگی در جهان امروز، وامدار تمدن آریایی است که از دوره مادها، در کشاکش فرهنگی با اقوام رقیب بوده است.

امروزه حفظ آثار تاریخی حتی از پدید آمدن آنها هم مهمتر تلقی می شود از این رو اقوامی در دنیای امروز، بافرهنگ محسوب می شوند که در مورد دستاوردهای فرهنگی خود اهتمام ورزند. ایران از ابتدای راه اندازی سازمان یونسکو تاکنون 21 مورد ثبت جهانی داشته که پنج اثر از آن ها در دولت یازدهم ثبت جهانی شده است.

«میراث جهانی یونسکو» نام عهدنامه ای بین المللی است که در تاریخ 16 نوامبر 1972 میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. موضوع آن حفظ آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی بشر است که اهمیت جهانی دارند و متعلق است به تمام انسان های زمین، فارغ از نژاد و مذهب و ملیت خاصشان. بر پایه این کنوانسیون، کشورهای عضو یونسکو می توانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به عنوان «میراث جهانی» کنند. حفاظت از این آثار، پس از ثبت، در عین باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوط به عهده تمام کشورهای عضو خواهد بود.

میراث جهانی که در یونسکو به ثبت می رسند، مکان هایی مانند جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه یا شهر هستند. ایران در سازمان یونسکو بین 161 کشوری که آثار تاریخی جهانی دارد رتبه یازدهم را به خود اختصاص داده است. اعضای کنوانسیون میراث جهانی 191 کشور است که از این تعداد 161 کشور آثار را در فهرست میراث جهانی خود ثبت کرده اند.

حال سوالی که پیش می آید این است که چرا امکان ثبت همه اثرها وجود ندارد؟

در جواب باید بگوئیم، هر کشور، در سال، یک سهمیه برای ثبت اثر در سازمان یونسکو دارد و کشور ما به دلیل اینکه کشوری کهن و با سابقه تاریخی و آثار بی شمار تاریخی و فرهنگی است، امکان ثبت این همه آثار را یک جا ندارد. ایران نیز مانند بقیه کشورها، در سال، دو سهمیه دارد. یکی از این سهمیه ها برای آثار تاریخی و دیگری مربوط به آثار طبیعی است. براساس این گزارش، کشورها باید از قبل آثار تاریخی را به سازمان یونسکو با عنوان «فهرست موقت» معرفی کنند، چراکه خارج از این فهرست موقت نمی توان اثری را ارائه کرد؛ این در حالی است که در پایان هر سال این فهرست بِروز می شود.

انتخاب و تهیه این آثار در شورای سیاست گذاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اتفاق می افتد. در جلسه ای، از بین فهرست موقت، با توجه به اوضاعی که آثار دارند، کارشناسان تصمیم گیری می کنند و پس از بررسی در شورای سیاست گذاری، آثار ارزیابی و اولویت بندی و طبق اولویت ها پرونده های آثار تاریخی تهیه می شوند.

منبع